Nee, nee en nee! Met bepaalde dingen kun je het gewoon niet eens zijn. Gisteren nog was er sprake van een verschrikkelijk nieuwsbericht met in de hoofdrol een zelfbenoemde dierenarts die de hem toevertrouwde weerloze dieren kwelde … En vandaag, bij het lezen van een ander nieuwsbericht, denkt men: 'maar hoeveel martelingen moeten we onze arme viervoeters…?'. Het nieuws komt uit de Verenigde Staten, waar het in New York lijkt alsof er weer een nieuwe mode is ontploft: je honden tatoeëren… Maar dit is niet de klassieke tatoeage die tot een paar jaar geleden werd gedaan om het dier te identificeren in geval van verlies (vervolgens vervangen door de microchip …), maar door een nutteloze praktijk van 'verfraaiing'. Simpel gezegd, de hond wordt met een gekleurde airbrush op een sjabloon op het lichaam gespoten … et voilà, de nutteloze kleine tekening staat nu op onze viervoeter die natuurlijk niet eens kan klagen of zeggen 'maar naar het is niet goed voor mij…'. Het was de National Association of Professional Creative Groomers die de 'briljante' vondst had, die ook een fotogalerij op Facebook opende om hondentatoeages te promoten. In hemelsnaam, het is een volkomen ongevaarlijke praktijk voor de hond - de gebruikte kleuren zijn ontworpen om elke vorm van allergische reactie te voorkomen - en pijnloos - het gebeurt zonder naalden, maar alleen door de kleur te spuiten - en de prijs is betaalbaar ( slechts $ 20 per tatoeage). Maar de vraag is: zijn we er echt zeker van dat dit geen nutteloze marteling is voor het weerloze dier, zoals de meer invasieve en gewelddadige dieren waar we het vaak over hebben …? Het is nog steeds de man die besluit het dier iets op te leggen. Of niet?
