L'dille het is een aromatische plant makkelijk om cultiveren in de moestuin, in de bloemperken van de tuin en ook in potten.
Eigenschappen Dille - Anethum graveolens
L'dille het is een aromatische kruidachtige plant van de familie van Apiaceae De plant komt oorspronkelijk uit Zuidwest-Azië en heeft zich verspreid over heel Europa en zelfs in Italië, waar hij als eenjarige of tweejarige wordt gekweekt, zoals venkel en anijs.
Dille is een plant met een robuuste tik wortel die cilindrische, dunne en vertakte stengels produceert, gearticuleerd in knopen en internodiën.
DE drums rechtopstaand, gemiddeld ongeveer 60 centimeter hoog, zijn ze groen - grijsachtig van kleur.
De bladeren ze zijn geveerd en bestaan uit dunne malse maar licht vlezige filamenten, ze hebben de karakteristieke geur en smaak van anijs en venkel.
DE bloemen ze zijn verzameld in samengestelde paraplu's, of in een grote paraplu die uit kleinere bestaat. De afzonderlijke bloemen zijn groengeel van kleur en vormen een onweerstaanbare aantrekkingskracht voor bijen.
DE fruit het zijn diachenen die kleine ovale zaden bevatten met een bruinachtige kleur die lijkt op die van venkel en die zelfs drie jaar na de oogst kan ontkiemen. De zaden zijn ook aromatisch.
DE zaden gevleugeld zodra ze volwassen zijn, tussen augustus-september, zijn ze verdeeld in twee delen.
Mogelijk ben je geïnteresseerd in: Tuinmeubelen IKEA Zomer 2021 Catalogus
Bloeiende dille: bloei vindt plaats van juni tot eind augustus. hele paraplu's en hang ze ondersteboven door er een doek onder te spreiden, om de korrels op te vangen als ze vallen.
De bloeiwijzen ze hebben de vorm van grote paraplu's die op hun beurt zijn onderverdeeld in andere kleine paraplu's.
Individuen bloemen ze zijn groengeel van kleur en een onweerstaanbare aantrekkingskracht voor bijen.
Dille teelt
Blootstelling: houdt van lichte en zonnige plaatsen beschut tegen de wind met minimumtemperaturen boven 15 °. Het vreest de kou, sterke temperatuurschommelingen en late hagelbuien.
Grond: het geeft de voorkeur aan verse grond, rijk aan organisch materiaal en zeer goed gedraineerd. Het ideale groeimedium is een mengsel van gewone tuinaarde, zand en grind.
Heeft u problemen met planten? Kom bij de groep
Water geven:de dilleplant gaat bewaterd tijdens perioden van langdurige droogte. In het voorjaar wordt dit over het algemeen twee keer per week gedaan, alleen als de grond enkele dagen volledig droog is geweest, terwijl in de zomer zelfs om de dag.
Water geven tijdens de zomerperiode moet vroeg in de ochtend of na zonsondergang worden gedaan. De hoeveelheid water is echter afhankelijk van zowel het seizoen als het teeltgebied.
Bevruchting: in het algemeen worden de bemestingen uitgevoerd vóór het zaaien, op het moment van de voorbereiding van de grond, en het is niet nodig om ze daarna te herhalen.
Vermenigvuldiging Dille
Dille vermenigvuldigt zich met zaad in de late lente of zomer. De vegetatieve cyclus van de plant duurt enkele maanden van maart-april of van september-oktober.
Zaaien in potten kan het hele jaar door en in het voorjaar in de volle grond.
Het wordt meestal rechtstreeks in de open grond uitgezonden. De zaaigrond moet enkele dagen van tevoren goed worden bewerkt en bemest.
De zaaidiepte mag niet groter zijn dan één centimeter en de afstand tussen de ene rij en de andere moet minimaal 40 cm zijn. De zaden moeten bedekt zijn met een lichte laag aarde.
Na het zaaien moet de grond constant vochtig worden gehouden, maar niet doorweekt, omdat overtollig water kan leiden tot rotting van de zaden of de dood van jonge zaailingen.
Na ongeveer 2 weken na het zaaien zullen de nieuwe planten verschijnen die, als ze te druk of te dichtbij staan, worden uitgedund tot ongeveer 30 cm. weg van elkaar. Over het algemeen worden de minder ontwikkelde en kwetsbaardere planten geëlimineerd.
Dille snoeien
Om het struikelen te vergemakkelijken, worden de twijgen met de hand geknipt of gesnoeid, zoals bij basilicum of tijm, op ongeveer 20-30 cm van de grond. Om de oogsttijd van de bladeren verder te verlengen, worden de bloeiwijzen geknepen zodra ze verschijnen, die, om de zaden tot rijpheid te brengen, voeding van de planten stelen.
Verzamelen en bewaren van dillebladeren
Het verzamelen van dillebladeren gebeurt geleidelijk en vindt doorgaans ongeveer twee maanden na het zaaien plaats, waarbij indien nodig de buitenste bladeren worden verwijderd. In de herfst, wanneer de plant zijn vegetatieve cyclus heeft voltooid, worden de laatste stengels dille geoogst, die in trossen verzameld kunnen worden en de hele winter kunnen worden gedroogd en bewaard.
Dillezaden verzamelen en bewaren
De zaden worden geoogst wanneer de bloeiwijzen die de zaden bevatten bruinachtig van kleur zijn.
Ze worden tot trossen gemaakt en, zoals bij oregano wordt gedaan, worden ze ondersteboven in een papieren zak gehangen en vervolgens een paar dagen op een schaduwrijke en luchtige plaats gedroogd. Na het drogen worden de bloeiwijzen direct in de zak geschud om de zaden vrij te geven.
De verzamelde zaden moeten in zakken of potten worden gesloten en op een donkere en koele plaats worden bewaard.
Ziekten en plagen Dille
Dille lijdt aanzienlijk onder de aanval van slakken en slakken, dierlijke parasieten die in korte tijd het gewas kunnen vernietigen.
Genezingen en behandelingen
Om sterke en weelderige dilleplanten te krijgen, verwijdert u periodiek, handmatig of met een schoffel, het onkruid dat in de buurt van en tussen de dilleplanten groeit.
Maak tegen slakken en slakken vallen op basis van bier of verdeel schoorsteenas aan de voet van de kraag.
Om kraagrot te voorkomen, vermijd het weken van het groeimedium.
Om de schade door late hagelbuien te beperken, beschermt u jonge dilleplanten met anti-hagelnetten of -zeilen.
Verscheidenheid aan dille
Van de verschillende variëteiten van deze heerlijke aromatische plant die eigenlijk alleen verschillen in smaak, het gehalte aan carotenoïden en ascorbinezuurcomponenten die variëren in relatie tot de groeiomgeving, herinneren we ons de belangrijkste:
- L'Anethum sowa, ook wel Indiase dille genoemd;
- L'Anethum Dukat ongeveer 60 cm hoog, produceert zeer grote bloemen en heeft een veel intenser aroma;
- L'Anethum Mammoet, meer dan 1 meter hoog is de meest geschikte variëteit voor tuinkweek;
- L'Anethum Tetra, is een dillesoort die zich onderscheidt van de andere door de diepgroene kleur van de bladeren en die ook in de meest winderige gebieden kan worden gekweekt;
- L'Anethum Fernleaf ongeveer 50 cm hoog, het is het meest geschikt om in potten te groeien en bladeren te produceren die vergelijkbaar zijn met die van varens
- en weer de Blattreicher, de Diwa, de olifant en de Vierling.
Gebruik van dille
In de keuken worden gedroogde of verse dilleblaadjes gebruikt in salades, soepen, om vis- of vleesgerechten op smaak te brengen en vooral om verse kazen op smaak te brengen.
De zaden worden gebruikt om likeuren, jam of marmelade op smaak te brengen en op de markt voor de productie van een olie die als voedselaroma wordt gebruikt.
Betekenis dille
De term dille is afgeleid van het Griekse woord anethon, dat op zijn beurt is afgeleid van een Egyptische term die "weg van ziekten" betekent, een indicatie van de genezende eigenschappen die in de oudheid aan deze plant werden toegeschreven.
Curiositeiten en geschiedenis van dille
Dille, ook wel bekend als anijs of bastaardvenkel of venkel rizu, is een aromatisch kruid dat in de traditionele Indiase keuken wordt gebruikt voor de bereiding van typische gerechten.
De Egyptenaren, zoals blijkt uit de ontdekking van gedroogde dille in sommige graven, gebruikten het en gebruikten het voor medische doeleinden, vooral vanwege zijn spijsverterings- en antiseptische eigenschappen.
In het oude Griekenland schreef de arts Dioscorides recepten op basis van dille voor om allerlei soorten infecties te behandelen en vooral om epilepsie-aanvallen te voorkomen.
De oude Romeinen gebruikten dille om gerechten op smaak te brengen en vooral om de spieren kracht en kracht te geven.
Keizer Karel de Grote at bijna elke dag dille omdat hij het als een krachtig afrodisiacum en een uitstekende ademverfrisser beschouwde.
In de Middeleeuwen werd dille gebruikt om hekserij te bestrijden en voor de bereiding van liefdesfilters.
Algemene namen van dille
Vanwege zijn karakteristieke geur wordt het in verschillende dialecten bastaardvenkel, stinkende of stinkende venkel, anitu, finucchiu rizzu genoemd.
Is dille gif.webptig?
Het is een ongevaarlijke plant voor zowel mens als huisdier, in de juiste dosering en correct gebruik heeft het veel eigenschappen.
Het kan worden verward met de dodelijke hemlockspar.
Het wezenlijke verschil voor herkenning zit hem in de bladeren.
Fotogalerij Aneto
