Daar Rodgersia is een mooie sierplant geschikt om gekweekt in potten en in volle grond in schaduwrijke tuinen en op vochtige plaatsen zoals de randen van natuurlijke of kunstmatige vijvers.
Algemene kenmerken van Rodgersia aesculifolia
Rodgersia is een kruidachtige plant uit de familie van Saxifragaceae inheems in Azië, wijdverbreid in de rustieke staat, vooral in China, Japan en Korea op vochtige plaatsen, aan de rand van bossen en in bergachtige gebieden.
De plant is uitgerust met een primaire rhizomateuze wortel en verschillende secundaire adventiefwortels die bijdragen aan het verhogen van de wateropname.
Het bovengrondse deel van de plant gebladerte ongeveer 1 meter hoog, het is samengesteld uit halfhoutachtige roodgroene twijgen die tot enkele centimeters boven de grond bedekt zijn met rijk en decoratief gebladerte dat lijkt op dat van de kastanje of paardenkastanje.
De bladeren samengesteld, bladverliezend, groot en opzichtig, ze zijn geveerd en bestaan uit 7 omgekeerd eironde bladeren van ongeveer 25 cm lang. De bladbladen zijn gerimpeld door de diep roodbruine nerven die contrasteren met het lichtgroene of brons; de marges zijn getand. In de herfst krijgen de bladeren, voordat ze vallen, een geel-bronzen kleur.
DE bloemen ze zijn gegroepeerd in opzichtige en geurige witte pluimen bloeiwijzen gedragen aan de apicale uiteinden van lange stengels en die door hun uiterlijk doen denken aan die van de Astilbe of de Tamerice. De bloemen zijn rijk aan nectar en worden bezocht door insecten en vlinders. Bestuiving is meestal entomofiel.
DE fruit het zijn kleine capsules met goden zaden vruchtbaar met een goede kiemkracht.
Bloeiend
De bloeiperiode is het einde van de lente en het midden van de zomer, meestal van juni tot augustus.
Teelt van Rodgersia
Blootstelling
Het is een plant die van de volle zon houdt maar zich zonder problemen ontwikkelt, zelfs in gedeeltelijke of totale schaduw zoals die wordt geboden door bomen met uitgebreid blad. Het verdraagt de hitte van de zomer en is opmerkelijk goed bestand tegen kou om wintertemperaturen onder de -20 ° C te weerstaan. d
Grond
Het geeft de voorkeur aan frisse, vochtige, losse kleigrond, bij voorkeur de humusgrond van goed doorlatend kreupelhout en vooral rijk aan stikstof (N), een element dat nodig is voor de hergroei van bladeren in het volgende voorjaar. Om de grond constant vochtig te houden, is een mulch van droge bladeren aan de voet van de plant aan te raden.
Water geven
Rodgersia is een veeleisende plant met water en een goede luchtvochtigheid. In de zomer en in periodes van langdurige droogte, moet het regelmatig minstens twee keer per week worden bewaterd, waarbij de bladeren niet nat worden om het gevaar van schimmelinfecties te voorkomen. In de herfst-winterperiode moet de watergif.webpt worden verminderd, maar niet volledig worden opgeschort. Bij gebrek aan water zal de plant het moeilijk vinden om nieuwe bladeren en nieuwe rijkbloeiende scheuten uit te stoten.
Mogelijk bent u geïnteresseerd in: Wateriris - Iris pseudacorus
Bevruchting
Geef aan het einde van de winter een organische meststof, rijpe compost of mest aan de voet van de Rodgersia-struiken om de hergroei van nieuwe vegetatie te stimuleren en de bloei te bevorderen. Over het algemeen is het noodzakelijk om de plant minstens twee keer per jaar te bemesten met een complexe meststof die in gelijke delen is uitgebalanceerd met stikstof (N), kalium (K) en fosfor (P). De eerste bemesting moet worden gedaan voordat de bloei van Rodgersia begint en de tweede in de herfst of direct na de bloei. De chemisch gesynthetiseerde meststof kan worden vervangen door een organische zoals toorts.
Vermenigvuldiging van Rodgersia
De plant vermenigvuldigt zich door zaad of door de bosjes of wortelstokken te delen.
Heeft u problemen met planten? Kom bij de groep
Vermenigvuldiging met zaad
Daar zaaien van Rodgersia moet in de winter worden gedaan met een container met een specifiek substraat dat rijk is aan organische stof als zaaibed.
- De zaden worden begraven tot een diepte van 1 cm.
- Het zaaibed dient tot februari op een droge en koude plaats te staan.
- In februari moet het zaaibed worden verplaatst naar een warme plaats en uit de buurt van licht; de plotselinge verandering in temperatuur zal de kieming van de zaden bevorderen.
- Wanneer de spruiten verschijnen, moet de container naar een lichte plaats worden verplaatst, maar altijd warm worden gehouden.
- Als de zaailingen ongeveer 15 cm hoog en gemakkelijk te hanteren zijn, worden ze overgezet in individuele potten met grond die is verrijkt met complexe meststoffen.
- Zodra de lentetemperaturen aangenaam beginnen te worden, moeten de potten met Rodgersia-zaailingen tot de herfst buiten worden gezet op gedeeltelijk beschaduwde en beschutte plaatsen tegen de wind en vervolgens permanent worden geplant.
Voortplanting door deling van wortelstokken
Het wordt uitgevoerd in het voorjaar en is een agame-vermenigvuldigingsmethode die ervoor zorgt dat planten identiek zijn aan de originele, het moet worden gedaan op gezonde en goed ontwikkelde exemplaren en met als doel de verjonging van de plant zelf en het behoud van zijn hoge sierwaarde waarde.
- Met een schoffel wordt de grond rond de plant verplaatst.
- Met een spitse schop wordt de Rodgersia-struik uit de grond gehaald en wordt de wortel doormidden of in drie delen gesneden.
- Elke portie met goed ontwikkelde wortels wordt tegelijkertijd geplant in gaten die geschikt zijn voor zijn grootte, eerder bewaterd en verrijkt met een mengsel bestaande uit drainagemateriaal, humus, fosformeststof.
- Na het planten wordt de grond tot aan de kraag van de plant verdicht en overvloedig bewaterd om de wortel in het nieuwe huis te bevorderen.
- Ten slotte wordt de grond bedekt met een mulch van turf en humus om het verlies van water door verdamping te minimaliseren. De rodgersia-planten die worden verkregen door de plukjesdivisies te verdelen, hebben een paar jaar nodig om dikke struiken te vormen en bloemen te produceren.
Systeem en combinaties
Rodgersia aesculifolia planten worden in de herfst geplant op halfschaduwrijke plaatsen en in grote en diepe gaten met een onderlinge afstand van ongeveer 1 meter als u een zeer compacte border wilt creëren.
De schoonheid van deze plant wordt nog versterkt als ze wordt gekweekt met bloeiende planten met dezelfde behoeften en min of meer dezelfde grootte zoals Astilbe, Lysimachia, Digitale, Ligularia of met groene planten zoals Varens, Hosta's en Graminaceae.
Snoeien
De plant moet aan het einde van de bloei worden gesnoeid door de stelen enkele centimeters boven de grond af te knippen. Verdorde bloemen moeten daarentegen regelmatig worden geëlimineerd. Slechts een paar stelen mogen drogen voor het geval je de zaden wilt verzamelen en bewaren om te zaaien. Snoeien is belangrijk voor de regeneratie van de plant die, stipt in het volgende voorjaar, nieuwe vegetatie afstoot.
Rodgersia parasieten en ziekten
Het is een rustieke plant die niet wordt aangetast door bladluizen en schildluizen. Onder de schimmelziekten is het gevoelig voor roest, wat de schoonheid van het gebladerte met bruine vlekken en het rotten van de wortels in gevaar brengt als de grond te compact en slecht doorlatend is. De echte vijanden van Rodgersia zijn slakken en slakken die in korte tijd aan de bladeren knagen en ze beschadigen.
Genezingen en behandelingen
Rodgersia-planten moeten aan de basis van de bosjes worden beschermd met een mulch van bladeren gedurende de hele vegetatieve cyclus. Om schimmelziekten te bestrijden, moeten preventieve behandelingen worden uitgevoerd met een specifiek fungicide dat in de vroege ochtend of na zonsondergang op de bladeren moet worden gespoten. Naaktslakken kunnen worden weggehouden met schoorsteenas, mosterdstof, bierblikjes en zelfs milieuvriendelijke vallen. De wortelrot wordt in plaats daarvan opgelost door de drainage van het plantgat te bevorderen met stukjes aardewerkscherven en geëxpandeerde klei.
Toepassingen
Rodgersia is geschikt voor het maken van borders in vochtige tuinen, vooral in een hoge border of langs een waterloop. Snijbloemen gaan lang mee en worden ook gedroogd gebruikt voor de samenstelling van droogbloemen.
Rodgersia zijn robuuste kruidachtige vaste planten, die prachtige kustplanten vormen met een grote architectonische waarde. De naam van de soort duidt op glanzende bladeren, vergelijkbaar met die van een paardenkastanje. Bloempluimen zijn crèmewit of roze, met roze knoppen, gedurende enkele weken in de zomer, maar ze vormen ook later in de herfst goede zaadkoppen. Het heeft vochtige grond nodig om optimaal te kunnen groeien. H7 rustiek cijfer. Biologisch geteeld in turfvrije compost.
Verscheidenheid aan Rodgersia
Naast Rodgersia aesculifolia, andere zeer mooie soorten die altijd voor sierdoeleinden moeten worden gekweekt, noemen we de bekendste en meest voorkomende soorten die prachtige roomwitte of dieproze bloemen geven.
Rodgersia pinnata
Een 70-90 cm hoge soort met grote geveerde bladeren bestaande uit 5 tot 9 omgekeerd eironde blaadjes ondersteund door buisvormige steeltjes van steenrode kleur. De kleur varieert van donkergroen tot brons. soms door bladeren met rode bladsteel gevormd door 5 tot 9 sterk geaderde omgekeerd eironde blaadjes. in de maand juli produceert deze soort bloeiwijzen bestaande uit wit-roze bloemen die in juli bloeien.
Rodgersia pinnata Chocolate Wings
Een soort geselecteerd door Marco Van Noort, een ervaren Nederlandse vaste plantenkweker. In het voorjaar geeft de plant leven aan dikke struiken van gebronsde bladeren met chocoladekleurige randen die geleidelijk naar diepgroen verkleuren. Aan het begin van de zomer produceert het lange, gevederde, lichtroze pluimvormige bloeiwijzen die vervolgens paars worden. Het is een langzaam groeiende vaste plant die geschikt is voor het maken van halfschaduwrijke borders in vruchtbare, vochtige, goed doorlatende grond. In gebieden met zeer hete zomers moet het tijdens de heetste uren worden beschermd tegen direct zonlicht met een ademende stof.
Schitterend Rodgersia
Deze bossige plant schiet in het voorjaar brons-paarse bladeren ondersteund door roodachtige steeltjes. In juni-juli produceert het aangenaam geurende roze gekleurde gevederde pluimen. Het is geschikt voor teelt in halfschaduwrijke gebieden, in vochtige bodems rijk aan organisch materiaal. In volle ontwikkeling bereikt hij een hoogte van ongeveer 150 cm.
Rodgersia podophylla
Het is een meerjarige struikachtige plant met handvormige samengestelde bladeren gevormd door 5 grote, stompe blaadjes, getand aan de bovenkant, brons van kleur in het voorjaar en roodachtig in de herfst. In juni-juli produceert het rechtopstaande bloeiwijzen, samengesteld uit talrijke kleine geelachtig witte of crèmekleurige sterrenbloemen. Het is een soort die geschikt is voor bloemperken in de zon of halfschaduw.
Rodgersia podophylla Rotlaub
Een vaste plant van gemiddeld 80 cm hoog, met grote donker roodbruine handvormige bladeren. Aan het begin van de zomer is hij bedekt met talloze pluimen met witte bloemen.
Rodgersia sambucifolia
Een plant van 70-90 cm hoog. inheems in de vochtige Chinese bossen, heeft het bronskleurige bladeren vergelijkbaar met die van de vlierbessen en crèmewitte of roze bloemen, verzameld in pluimen die bloeien in juli.
Rodgersia nepalensis
Een overblijvende soort van 90-120 cm hoog, met lange en glanzende geveerde bladeren gedragen door roodachtige stengels. Het produceert bloeiwijzen verzameld in pluimen, samengesteld uit witachtige bloemen.
Nieuwsgierigheid
Rodgersia wordt gewoonlijk genoemd plant met kastanjebladeren die verwijst naar de vorm en structuur die bijna identiek is aan het gebladerte van de kastanjeboom of Castanea sativa.
Rodgersia fotogalerij
