De graptopetalum Im vetplanten vaste planten die makkelijk te kweken zijn in potten, kust- en rotstuinen.
Graptopetalum kenmerken
De geslacht Graptopetalum, familie van Crassulaceae, omvat verschillende soorten vetplanten afkomstig uit Midden-Amerika, in het wild verspreid, vooral in Arizona en Mexico.
Alle soorten van deze zeer decoratieve en hardnekkige vetplanten hebben een heel klein wortelstelsel dat bestaat uit kleine gefascineerde wortels zo dik als een haar.
Het bovengrondse deel daarentegen heeft de neiging om dichte en grote bosjes te vormen, gevormd door talrijke rozetten van bladeren die worden gedragen door dikke en sappige stengels of stengels die de neiging hebben om in het lagere deel op grondniveau te verhouten. De stengels zijn grijsgroen in het bovenste deel, steengrijs in het onderste deel.
De bladeren die de rozetten vormen zijn leerachtig, glad en meestal gelobd en met een spitse top. De kleur varieert afhankelijk van de soort van groen tot zilvergrijs.
Tijdens de bloeiperiode, vanuit het midden van de rozet van bladeren opvallende bloemscherm bloeiwijzen samengesteld uit 3-4 stervormige bloemen, vergelijkbaar met die van Echeveria, met een bloemkroon met 5 bloemblaadjes verbonden aan de basis. De bloembladen van de Graptopetalum-bloemen hebben kleine maar duidelijke puntachtige vlekken van donkerrode kleur.
Bloeiend
over het algemeen bloeien de Graptopetalum in het late voorjaar tussen mei en juni, afhankelijk van de klimatologische omstandigheden.
Graptopetalum teelt
Blootstelling
Het zijn vetplanten die over het algemeen vele uren per dag van lichte en zonnige plaatsen houden. Sommige soorten met minder dik blad zijn gevoelig voor direct zonlicht en dienen daarom in de beschutting van bomen of in de halfschaduw van hagen te worden geplaatst. De optimale temperatuur voor de teelt in het algemeen mag niet lager zijn dan 5-8 graden, met uitzondering van Graptopetalum paraguayense, die ook bestand is tegen temperaturen rond de -5 ° C en die om deze reden ook buiten kan worden gekweekt in de noordelijke regio's, Italië.
Mogelijk bent u geïnteresseerd in: 10 meerjarige balkonplanten: een fascinerende bloei
Grond
Net als alle andere succulenten of succulenten, geeft Graptopetalum ook de voorkeur aan een losse grond, rijk aan organisch materiaal en goed gedraineerd. Het optimale substraat is een mengsel van bodem specifiek voor cactussen en veen om het kwetsbare wortelstelsel niet te verstikken.
Water geven
Graptopetalum-planten hebben het hele groeiseizoen van lente tot zomer water nodig. Jongere planten moeten vaker worden bewaterd dan volwassen exemplaren, maar alleen als de grond volledig droog is. In de winter moet de irrigatie volledig worden onderbroken om wortel- en kraagrot te voorkomen.
Heeft u problemen met planten? Kom bij de groep
Bevruchting
Om de 20 dagen een specifieke vloeibare meststof voor cactussen toedienen, passend verdund in het water dat wordt gebruikt voor het besproeien. U kunt ook om de 2-3 maanden een korrelige meststof met langzame afgif.webpte aan de voet van de bosjes verdelen. Net als andere vetplanten moet Anacampseros worden bemest tussen maart en april, wanneer de periode van wintervorst volledig is afgewend, de vegetatieve pauze voorbij is en voor velen het moment van bloei nadert. De eerste bemesting moet later zorgen voor voldoende aanvoer van stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K), om de bloei te stimuleren moet de geschikte meststof een product zijn met een hoog gehalte aan fosfor en kalium zoals de NPK 6- 18-36 of 5-15-30 (stikstof, fosfor en kalium) met toevoeging van micro-elementen.
Graptopetalum vermenigvuldiging
De plant reproduceert door zaad in het voorjaar en kan gemakkelijker worden vermeerderd, op een agame manier door de verdeling van de bosjes, door stekken van apicale delen of bladeren.
Vermenigvuldiging met zaad
Zaadvermeerdering wordt nauwelijks toegepast, omdat zaden niet altijd ontkiemen omdat ze onrijp of te droog zijn.
Het zaaien moet echter gebeuren met een specifieke bodem voor vetplanten en de zaden, vanwege hun kleine formaat, mogen alleen worden gestratificeerd op het substraat dat, gedurende de hele tijd die nodig is voor ontkieming, altijd licht vochtig moet worden gehouden met verneveling van eventueel niet-kalkhoudend water. De zaaibedden dienen op lichte plaatsen te worden geplaatst waar het licht vele uren per dag gegarandeerd is.
Vermenigvuldiging door deling van de bosjes of bladstekken
Graptopetalum reproduceert gemakkelijk door de plukjes te verdelen of door vermeerderingstechnieken met bladstekken die, onder andere, zorgen voor planten die identiek zijn aan de moeder.
In het voorjaar wordt de plant uit de pot gehaald en worden de dichtstbijzijnde rozetten met de hand gedeeld. De rozetten van bladeren schieten in gelijke delen wortel in een mengsel van zand en turf. De container moet op een plaats worden geplaatst met een constante temperatuur van ongeveer 18 graden.
Dezelfde procedure moet worden gevolgd als u van plan bent de plant te vermeerderen door blad te snijden. Kies gewoon gezonde en krachtige bladeren, verwijder ze op het punt waar ze loskomen van de stengel, met een scherp mes, laat de snede een paar dagen drogen, leg op de compote en bedek met een zeer dunne laag inert materiaal met een fijne korrelgrootte. Als de planten sterk en krachtig genoeg zijn, kunnen ze afzonderlijk in potten worden gekweekt.
Fabriek
De uiteindelijke aanplant wordt uitgevoerd door een enkele Graptopetalum-plant per pot te verplanten, omdat deze vrij snel groeit en in korte tijd de neiging heeft om uit te breiden en alle beschikbare ruimte in beslag te nemen.
Snoeien
De Graptopetalum-plant moet worden ontdaan van droge en beschadigde delen om de verspreiding van eventuele schimmelziekten te voorkomen. Met een goed geslepen en gedesinfecteerde schaar worden de droge stelen aan de basis afgesneden en om struikelen te bevorderen. de langere zijn iets ingekort. De afgesneden delen kunnen, indien gezond, worden gebruikt om nieuwe planten te verkrijgen.
Verpotten
Het zijn planten met een kort en ondiep wortelstelsel en daarom pas verpotten als de rozetbosjes geen ruimte meer hebben. De nieuwe pot moet een diameter hebben van enkele centimeters groter dan de vorige en de aarde moet nieuw zijn. Als de plant niet verpot hoeft te worden, is het aan te raden om minimaal één keer per jaar enkele centimeters grond te verwijderen en te vervangen door nieuwe en verse goed doorlatende grond.
Plagen en ziekten van graptopetalum
Het zijn vetplanten die resistent zijn tegen aanvallen van bladluizen en schildluizen, maar gevoelig zijn voor wortel- en kraagrot als de grond niet goed gedraineerd is.
Genezingen en behandelingen
Planten die in de winter in potten en buiten worden gekweekt, moeten altijd vele uren per dag worden beschut tegen de kou op lichte plaatsen.
Verscheidenheid van Graptopetalum
Er zijn ongeveer 19 soorten Graptopetalum, en sommige zijn ook wijdverbreid in Italië.
Graptopetalum paraguayense
Een kleurrijke vetplant met vlezige rozetten tot 15 cm breed samengesteld uit puntige vlezige bladeren waarvan de kleur varieert van lichtblauw tot lichtpaars. Tijdens de bloei verschijnen er witte bloemen met kleine rode vlekjes op de stelen. Deze soort wordt ook wel Echeveria weinbergii of Sedum weinbergii genoemd en is algemeen bekend als parelmoerplant of spookplant.
Graptopetalum bellum
Een kleine meerjarige vetplant die bestaat uit doffe grijze of bronzen driehoekige bladrozetten. Het produceert vertakte bloeiwijzen gevormd door bloemen die stervormig zijn met dieproze of rode bloembladen.
Graptopetalum pentandrum
Het is de meest wijdverspreide en resistente soort, gemakkelijk te kweken en vereist geen speciale zorg. Het is een vetplant met grote platte rozetten, met grote lichtgele bladeren met een lichte paarse blos. De bloeiwijzen, die in het vroege voorjaar verschijnen, worden gevormd door lichtgele bloemen met rode vlekken nabij de toppen van de bloembladen en met rode stigmalobben en meeldraden.
Toepassingen
Graptopetalum planten worden gekweekt als sierpotplanten binnen, op balkons, terrassen en buiten als bodembedekker in rotstuinen in streken met een mild winterklimaat.
Nieuwsgierigheid
De Britten noemen planten van het geslacht Graptopetalum Lederbloemblad (lederen bloembladen) in relatie tot de sterkte en dikte van de bloembladen.
De geslachtsnaam komt van de Griekse woorden grapto's (gemerkt of ingeschreven) e bloemblad (bloemblaadje), voor de vlekken of vlekken die aanwezig zijn op de bloembladen van de bloemen van veel van de soorten.
Vetplanten fotogalerij
